Je kind kijkt er al dagen naar uit. Die stoere ninja-les! Maar dan breekt het moment aan… en ineens wil hij niet meer. Huilt, klampt zich vast aan je been of weigert de auto uit te komen. Wat is er gebeurd? Helemaal niets geks. Verlatingsangst en spanning voor nieuwe situaties komen vaak voor bij jonge kinderen, zeker bij kleuters van 4 of 5 jaar. Gelukkig kun jij als ouder veel doen om je kind hierbij te helpen. In deze blog leggen we uit waarom het gebeurt, wat je thuis al kunt doen, wat werkt op de dag zelf, en hoe wij bij de Ninja Academie hierbij ondersteunen.
1. Verlatingsangst is normaal
Tussen de 2 en 6 jaar ontwikkelen kinderen een steeds sterker besef dat hun ouders ook “weg” kunnen zijn. Dat is goed, want het hoort bij hun groeiende zelfstandigheid. Maar het kan ook zorgen voor spanning of verdriet bij het afscheid. Dit komt niet doordat je kind verwend is of zich aanstelt, maar doordat het nog moet leren dat alleen zijn ook veilig kan voelen.
Bij de Ninja Academie zien we het regelmatig: sommige kinderen durven tijdens de eerste les nog niet mee te doen. Omdat hun ouder er dan nog bij is, kiezen ze ervoor om bij papa of mama te blijven zitten. Andere kinderen doen de eerste keer enthousiast mee, maar vinden het de tweede les ineens veel spannender — vooral omdat ze dan afscheid moeten nemen en hun ouder buiten de zaal blijft.
Beide situaties zijn heel normaal voor kleuters. Het hoort bij hun ontwikkeling én bij het opbouwen van vertrouwen. Gelukkig is het meestal tijdelijk. Met de juiste voorbereiding thuis en onze ondersteuning tijdens de les, lukt het de meeste kinderen om binnen een paar lessen vol vertrouwen mee te doen.
2. Wat kun je thuis al doen?
- Bereid je kind positief voor: Leg in duidelijke, rustige taal uit wat er gaat gebeuren. Maak het voorspelbaar: “We rijden straks naar de gymzaal. Dan ga je met de ninja’s een missie doen, en na de les kom ik je weer ophalen.”
- Bedenk een vast afscheidsritueel: Spreek samen af hoe het afscheid verloopt, bijvoorbeeld met een dikke knuffel, een high-five en de woorden “tot straks, ninja!” Zo’n vast patroon helpt om de overgang voorspelbaar te maken en geeft houvast op het moment zelf.
- Geef vertrouwen: Vertel je kind dat je trots op hem bent dat hij het gaat proberen. Herinner hem aan andere spannende dingen die hij al eerder heeft overwonnen (bijv. eerste schooldag, een sprong van de glijbaan).
- Speel het na met knuffels of speelgoed: Jonge kinderen verwerken hun ervaringen via spel. Speel thuis de ninja-les na met knuffels: laat één knuffel de nieuwe ninja zijn, een andere speelt mama of papa, en jij bent de ninja master. Speel het afscheid na, wat er in de les gebeurt, en hoe de knuffel daarna weer wordt opgehaald. Laat je kind bijvoorbeeld de knuffels instructies geven, of zelf afscheid nemen van mama beer voordat de les begint. Dit is precies hoe kinderen in hun spel vaak het echte leven oefenen – en het helpt enorm om de situatie vertrouwder en minder spannend te maken.
3. Op de dag zelf: maak het niet groter dan het is
- Geef iets vertrouwds mee: Een klein voorwerp dat herinnert aan thuis – een knuffeltje, een armbandje of een steentje in de zak – helpt je kind om zich zekerder te voelen.
- Blijf rustig en zelfverzekerd: Je kind voelt jouw emoties haarfijn aan. Als jij twijfelt of onrustig bent, wordt het voor je kind nóg moeilijker. Laat zien dat je vertrouwen hebt in de situatie én in je kind.
- Erken het gevoel, maar blijf positief: “Ik zie dat je het spannend vindt, dat mag. En ik weet zeker dat je het straks leuk gaat hebben.” Hiermee laat je merken dat zijn gevoel oké is, maar dat je hem ook vertrouwen geeft.
- Hou je aan het afscheidsritueel: Zeg op de afgesproken manier gedag en draai je dan echt om. Hoe moeilijk ook: blijven treuzelen maakt het lastiger.
- Vertrek écht, ook als hij huilt: Hoe moeilijk het ook voelt: meestal stopt het huilen snel nadat de ouder uit zicht is. Geef het over aan de docenten, die zijn getraind om hiermee om te gaan.
4. Wat als je kind blijft huilen of je niet loslaat?
Dit is het moment waarop veel ouders twijfelen: moet ik blijven? Toch mee naar binnen? Maar juist dan is het belangrijk om je kind te helpen de stap zelf te zetten. En dat hoeft gelukkig niet alleen:
- Onze Ninja Masters helpen actief mee: We maken even rustig contact met je kind, praten op ooghoogte, geven vertrouwen en proberen met humor en een kleine opdracht de aandacht te verleggen.
- We zullen kinderen nooit dwingen: Als het echt niet lukt, mag een kind even op de bank zitten, meekijken of op eigen tempo aanhaken. Vaak lukt het alsnog na 5 of 10 minuten.
- We observeren goed: We houden nauwlettend in de gaten hoe een kind reageert en stemmen daarop af.
Mocht je kind het echt niet meer zien zitten en achter je aan de kleedkamer in rennen, dan vangen wij hem rustig op, maar vragen we ook jou om door te lopen. Terugkomen of twijfelen bevestigt voor je kind dat de angst terecht is. Beter is: afscheid nemen, doorlopen, en na afloop vrolijk ophalen. Wij zorgen in de tussentijd voor een veilige en warme omgeving.
5. Je bent niet alleen – samen maken we de stap kleiner
Het belangrijkste wat jij kunt doen? Blijf positief, heb geduld, en werk samen met ons. Laat ons weten wat je kind nodig heeft en vertrouw erop dat we hem stap voor stap helpen. Soms is er maar een klein zetje nodig. Soms duurt het wat langer. Maar de groei die kinderen doormaken op het moment dat ze leren: “ik kan dit alleen” – is zó waardevol.
En als het dan lukt? Dan zie je geen kind meer dat twijfelt. Dan zie je een echte dappere ninja.
Heb je vragen of wil je overleggen? Stuur gerust een berichtje.
